Сибай балалар һынлы сәнғәт мәктәбендә билдәле рәссам Рафиҡ Ғәлфәүеровтың күргәҙмәһе асылды. Унда һуңғы йылдарҙа ижад ителгән эштәре ҡуйылған. Барлыҡ картиналарында ла тыуған яҡ тәбиғәте күренештәре өҫтөнлөк итә. Рафиҡ Закир улы шулай тыуған ергә һөйөүен аңлатырға тырышҡан.
Ул сығышы менән – Сибай ҡалаһынан. Бала саҡтан һүрәт төшөрөргә яратҡан егет, мәктәпте тамамлағас, Свердловск һынлы сәнғәт училищеһына уҡырға керә. Ҡулына диплом алғас, туп-тура тыуған яғына ҡайта, төрлө ойошмаларҙа рәссам булып эшләй. Артабан Сибайҙа яңы ғына асылған һынлы сәнғәт мәктәбендә бала­лар­ҙы сағыу һүрәттәр төшө­рөр­гә өйрәтә. Үҙе лә төрлө картиналар ижад итә, улар ме­нән Өфө, Екатеринбург, Санкт-Петербург ҡалала­рын­да күргәҙмәләрҙә ҡатна­ша.
Сибайҙар билдәле рәс­сам­дың ижад өлгөләре менән би­шен­се тапҡыр осраша, ҡыҙ­ғанысҡа ҡаршы, хәҙер унһыҙ ғына. Рәссамдың тормош ип­тәше Рәмзиә Мансур ҡы­ҙы әйтеүенсә, Рафиҡ Закир улы күбеһенсә ике йүнә­леш­тә эшләй. Тәүгеһе – сал Урал булһа, икенсеһе – киң дала. Рәссам тәбиғәттең мөғжи­зәле һәм матур урындарына барып, йәмле тәби­ғәт ҡоса­ғында палатка ҡо­роп, аҙна­лар буйы шунда ятып этюдтар яҙа. Уға ҡолас ташлап ижад итергә башҡа мөм­кинлек тыумай, сөнки рәс­самдың оҫтаха­наһы булмай.
“Һәр әҫәрендә – тәбиғи­лек”, – шулай ти уның тура­һын­да замандаштары. Ра­фиҡ Ғәлфәүеровтың һәләте пейзаж жанрында айырыуса көслө һәм эҙмә-эҙлекле асыла.
...Ана, алыҫта күгелйем офоҡ­ҡаса йәйелгән башҡорт далаһы. Бына-бына ҡояш байыр: төҫтәр бер аҙ тоноҡ­ланған, ниндәйҙер шом һиҙел­гән кеүек. Киңлек, иркенлек, һиллек...
Пейзаждан тыш ул портреттар ҙа яҙған. Бер нисә автопортреты ла күргәҙмәгә ҡуйылған.
Рәссамдың әллә күпме ижади эштәре, хыялдары тормошҡа ашмай ҡалған. Әйткәндәй, Рафиҡ Закир улы шиғырҙар һәм хикәйә­ләр ҙә яҙҙы, уларҙың матбуғат­та баҫылғаны бар. Килә­сәк­тә, кем белә, бәлки, яҙған­да­ры китап булып донъя күрер.