Ҡуҙғалырға ынтылғайным ғына, тәҙрәгә ҡабаланып туҡылдатҡандарын ишеттем. Бер иптәш үҙенә иғтибар даулай, баҡтиһәң.
Әйберҙәрҙе бушатҡас, шунда ҡалдырыл­ған магазин арбаһы эйеп китеп бының машинаһына тейҙеме икән әллә? Юҡтыр, ары­раҡ ҡуйҙым мин уны, сөнки бөгөн бында, оло сауҙахана туҡтал­ҡаһында, ғәләмәт иркен, әй. Ҡала түгел, гүйә, ә дала! Быға апты­райһы ла түгел, хәйер: ял бит, етмәһә, иртәнге яҡ, татлы йоҡола халыҡ.
Берәй нәмә кәрәктер, моғайын, кешегә. Бәлки, танышбыҙҙыр ҙа.
Ләкин ишекте асыуым булды:
— Тәгәрмәсегеҙ яңылыш ҡуйылған! — тип бер тында бөтә фараздарымды ла юҡҡа сығарҙы был. Артҡа ымланы.
Белдереүен йәһәт иҫбатларға ла кереште:
— Бына бит бында, ҡарағыҙ, уҡ һүрәте төшөрөлгән. Мин гел әйтәм, бөтәһенә лә әйтәм: хәрәкәт йүнәлешен күрһәтә был нәмә. Ә һеҙҙә ул ҡайҙа ҡарап тора? Алға түгел. Күрәһегеҙме?
— Шула-а-й... — тип килешеп баш ҡағам. Һис икеләнеүһеҙ ризалашам, сөнки, беренсенән, рулдә инде оҙаҡ йылдар йөрөһәм дә, үҙемде был өлкәлә ҙур белгескә сығармайым, икенсенән, хата — ысынлап та күҙ алдында.
Шул арала машинаның теге ҡабырғаһына күсә һалған был.
— Һе, бында ла шул уҡ хәл… — Шул яҡтан еңелсә шелтәле, ләкин барыбер ҙә асыуһыҙ тауышын ишетәм. Һәр хәлдә, мин шулай ҡабул итәм. — Тиҙ генә быларҙың урындарын алмашты­рырға кәрәк, ағай. Әтеү берәй ерҙә барып осоуығыҙ бар.
Әлеге осраҡта тура дистанцияға бәрҙе ҡусты.
— Рәхмәт, — тим, — мотлаҡ алмаштырырмын.
— Шиномонтаж менән булышам мин. — Машинаһына йүнәл­гәнендә, боролоп, күҙсәнлегенең сәбәбен аңлатты. — Шуға күрә ҡы­йыш-мыйышты шундуҡ эләк­терәм.
Ә мин уның кәңәшен ошонда уҡ, хәҙер үк үтәргә булдым: домкрат алырға үрелдем.
Уң менән һулдың буталыуында бер кемде лә ғәйеп­ләмәйем, әйткәндәй. Үҙемдән башҡа. Үткән йәкшәмбелә генә ҡышҡыларын кейҙергәйнем. Баяғы уҡтарҙы белмәгәндән түгел яңылышыу, ошоғаса гел иғтибар итә лә килдем, дискыларға ҡыҫтырылған яҙыуҙар яҙлығып киткәндер был юлы.
Тәгәрмәстәрҙе күсереп ҡуйға­нымда: “Тормошта һәр ваҡыт, һәммә өлкәлә лә, кемгәлер нин­дәйҙер хаҡ етешһеҙлек тура­һында ғәҙел иғлан ителеү менән, уларҙы, һөйләнеү-һуҡраныуһыҙ, кәрәкмәгән бәхәсһеҙ генә, ысын белгес һүҙенә шикһеҙ һәм сикһеҙ таянып, шунда уҡ төҙәтергә тотонолһа, ҡайһылай яҡшы булыр ине…” — тип уйланым.