Беҙ, йәш эҙәрмәндәр, уҡытыусы Азат Хәйруллиндың Ишембай ра-йоны Маҡар ауылы кешеләре тураһындағы яҙмаларына юлыҡтыҡ. Шулар араһында 112-се Башҡорт кавалерия дивизияһы ойошторолғандан алып хеҙмәт иткән яугир хаҡында иҫтәлектәр айырыу­са ҡыҙыҡһындырҙы. Ғәзизрахман Хәбибрахмановтың эшмәкәрлеге беҙҙең өсөн өлгө булды. “Олоһона ла, кесеһенә лә итәғәтле, изгелекле, һәр ваҡыт ярҙам итергә әҙер, иғтибарлы кеше ине” тигән юлдар ҙур хөрмәт менән яҙылған. Яугир Ғәзизрахман бабай хөрмәтле ауылдашыбыҙ, уҡытыусыбыҙ Мәрйәм Солтанованың атаһы була. Уның хаҡында Мәрйәм Ғәзизрахман ҡыҙы бына нимәләр һөйләне:


— Атайым тыйнаҡ, аҡыллы, сабыр кеше булды. Башҡорт кавалерия ди­ви­зияһында ул 1941 йылдың 1 де­кабренән 1945 йылдың көҙөнә тиклем санитар булып хеҙмәт итә. 1944 йыл­дың яҙында яраланып, бер аҙға ғына ауылға ҡайтып әйләнә. Бындай ялды ябай һалдатҡа түгел, юғары чинлы командирҙарға ла биреп бармаған­дар, ә атайыма рөхсәт иткәндәр. Яңыраҡ балаларым Интернет селтәре аша Чернигов кавалерия дивизия­һының 1945 йылдың 7 апрелендәге бойороғона юлыҡты. Унда фашист илбаҫарҙарына ҡаршы һуғышта батырлыҡ күрһәтеп, Ҡыҙыл Байраҡ ордены менән наградланған яугирҙәр хаҡында яҙылған. Исемлектә атайым да бар.
Икенсе бер документта 1945 йыл­дың 16 ғинуарынан 18 февраленә тиклем атайымдың яраланған 200-ҙән ашыу һалдат һәм офицерҙы яу яла­ны­нан сығарғаны, ауыр йәрәхәт­ле­ләрҙе яҡшы тәрбиәләгәне һәм улар­ҙың ғүмерен һаҡлап ҡалғаны өсөн орден менән наградланғаны хаҡында әйтелә.
Атайым һуғыш тураһында бик һөй­ләп барманы, әммә уның һәр һал­датты бала кеүек ҡарағаны, ихлас ярҙам күрһәткәне мәғлүм.
Ҡәҙерле кешем 1943 йылда “Хәрби хеҙмәттәре өсөн” миҙалы менән бүләкләнгән. Тик, ни өсөндөр, наградаларын һаҡламағанбыҙ. Һуғыштан һуң атайым тәүҙә Маҡарҙағы Сталин исемендәге промартелдә урмансы булып эшләне. Һуңыраҡ йомшаҡ күңелле яҡыныбыҙҙы Маҡар балалар йортона завхоз итеп ҡуйҙылар.
Атайымды ла, әсәйемде лә йылы хистәр менән генә иҫкә алам. Улар бер-береһен яратып, хөрмәт итеп йәшәне. Балалар йорто икенсе ауылға күсерелгәс, атайым Маҡар дауа­хана­һында завхоз булып эшләп, хаҡлы ялға сыҡты. Ул бер ваҡытта ла һис кемгә тауыш күтәрмәне, әммә уйла­ғанын, фекерен төплө итеп әйтер ине. Минең өсөн атайҙың һәр кәңәше ҡәҙерле булды.