“Йәшәү көсөн ҡайҙан алаһығыҙ?” – ­тигән һорауға Шәйхетдиновтар: “Динебеҙҙән!” – тип яуап бирҙе. Алтмышты уҙған өлкәндәр йәштәрҙәй дәрт-дарман менән гөрләтеп донъя көтә.

64 йәшлек Зариф Шәйхетдинов алты йыл элек таҡта бысыу цехы асҡан, урманда ағасты үҙе йыға. Егеттәрҙәй етеҙ ир-уҙаман өҫтәүенә егерме баш умарта тота. Һәр иртә бал менән сәй эсеү тәнгә сихәт, көс-дарман бирә тигән фекерҙә ул.
– Урман хужалығында эшләй инем, хаҡлы ялға сығыр алдынан ғына ҡыҫҡартыуға эләктем, – ти Зариф Шакир улы. – Хәрәкәттә – бәрәкәт: ҡул ҡаушырып ултыра алмайым. Аяҙтамаҡта оҙаҡ йылдар ябыҡ торған таҡта ярыу цехын һатып алып, үҙ эшемде астым.
– Ниңә ярҙамсылар алмайһығыҙ? Үҙегеҙгә генә ҡы­йындыр бит, – тип ҡыҙыҡһындым әңгәмәсемдән.
– Барлыҡ эште үҙем башҡарырға ғәҙәтләнгәнмен. Көс барҙа кеше яллап ултырыу килешмәҫ.
Бер-береһен бала саҡтан белгән Сания менән Зариф Шәйхетдиновтар 38 йыл элек өйләнешкән, дүрт бала үҫтергән. Өйҙәрендәге китаптар араһында дини йөкмәтке­леләре айырыуса күп.
– Атай-әсәйем Аллаһ Тәғәләнең барлығына һәм берлегенә ышанып йәшәне, беҙҙе лә шуға өндәне, – ти Зариф Шакир улы. – Әле ауыл­дар­ҙың байтағында эшһеҙ­лек хөкөм һөрә, күптәр эскелеккә бирелә. Аҡса табыу өсөн урлашыу, хатта үлтереүгә ҡә­ҙәр барып етеү осраҡтары тура­һында мәғлүмәт саралары аша йыш ишетеп торабыҙ. Бындай хәлдәрҙең нигеҙендә динһеҙлек ята. Аллаһ Тәғә­ләгә инанған әҙәм балаһы бит үҙ кө­сөнә таянып йәшәй, тырышып хеҙ­мәт итә, башҡаларға ҡарата иғти­бар­лы, ихтирамлы була. Ә хәҙерге ғаиләләрҙең күбеһе балаһын эшкә өйрәтмәй, уның күңелендә ихтыяр көсө тәрбиәлә­мәй. Һөҙөмтәлә ауыл­дар­ҙың киләсәген кем ҡулына ышанып тапшырырбыҙ? Кешене бит хеҙ­мәт хөрмәтле итә. Ә бөгөнгө ауылдарҙа һәр төрлө кәсепте киң йәйелдерергә мөмкин. “Эш юҡ” тип һуҡраныу мосолманға һис тә килешмәй.
Сания Мөбәрәк ҡыҙы ла иренең һүҙҙәрен ҡеүәтләне.
– Ислам дине ғүмер буйы таянысым булды, – ти ул. – Ураҙа тотам, көндәлек биш намаҙымды ҡалдырғаным юҡ.