(Хаж ҡылырға йыйынғандарға кәңәштәр)
Мосолмандар тағы ла хажға йыйына, иншаллаһ. Ҡәрҙәштәребеҙ был изге ғи­бәҙәтте дөрөҫ, еренә еткереп үтәһен ти­гән ниәт менән уларға кәңәштәремде еткермәксемен.
Хаж – экскурсия түгел, ә тән, рух өсөн ауыр хеҙмәт. Хаҡы ла ҡиммәт. Элекке кеүек айҙар буйына йәйәү барырға тура килмәһә лә, “юл ғазабы – гүр ғазабы” тигәндәй, еңел түгел. Айырыуса минең һымаҡ өлкән йәштәгеләр өсөн. Ауыр­лыҡтарға бирешмәҫ өсөн, әлбиттә, ал­дан үҙеңде һәр яҡлап сыныҡтырырға кәрәк. Юлда айырыуса сабырһыҙлыҡ тигән насар ғәҙәт асыҡ күренә.
Йәшерәктәргә кәңәшем шул: сәфәр мәлендә өлкәндәргә ярҙам итеү ниәте менән сыҡһындар ине. Шуны алдан бе­лергә кәрәк: юлда битарафтар ғына тү­гел, ә ямандар ҙа осрай. Тимәк, үҙең белгән кешене юлдаш итеү хәйерле. Ғабдулла Туҡай әйткәнсә:
Илаһым, мин юлға сыҡһам,
Ямандарға юлыҡтырма.
Ғәзиз йәнемде алғанда,
Иманымды онотторма.
Ҡабатлап әйтәм: әҙәм балаһы хажға һәр яҡлап ныҡлы әҙерлек менән ба­рырға тейеш. Был ғибәҙәттең урында үҙ ҡағиҙәләре лә барлығын иҫтән сыға­рыр­ға ярамай. Мәҫәлән, Мөхәммәт ғә­ләй­һис-сәләмдең тормош юлын, башҡа пәйғәмбәрҙәр хаҡындағы ҡиссаларҙы, дин, хаж тарихын төплө белергә кәрәк.
Изге сәфәргә юлланырға ниәт ит­кән­дәргә мәсеттә төрлө ҡағиҙәләрҙе өй­рәтеп ебәрһендәр ине. Беҙ, мәҫәлән, 2008 йылда хажға бер ни белмәй юл­ландыҡ. Уҡырға кәрәк яҙмалар эҙлә­гәйнек тә, табып булманы. “Хаж ҡылыу тәртибе” тигән китапты самолетта ғына бирҙеләр. Уны юлда ла, барып еткәс тә уҡырға хәл булманы. Тәүҙә арытты, аҙаҡ ваҡыт тығыҙлығы мөмкинлек бир­мә­не. Һөҙөмтәлә китапты өйгә ҡайтҡас ҡына уҡыным. Баҡтиһәң, хаждың ҡайһы бер ҡағиҙәләрен дөрөҫ үтәмәгәнбеҙ, бәғ­зе доғаларҙы кәрәкле мәлендә уҡы­мағанбыҙ... Ярай әле, әсәйемдең бала сағымда дин, пәйғәмбәрҙәр хаҡында һөйләгәндәре хәтеремә тәрән һеңеп ҡал­ған. Аҙаҡ үҙем дә Ислам тарихын китаптар аша өйрәнгәйнем.
Беҙҙең менән барғандарҙың күбеһе­нең белеме тар ине. Ошо сәбәпле күптәр хажды мистика менән бутай. Ә мосолман изге урынға Аллаһ менән яҡындан “һөйләшергә”, Уға тәҡбир әй-тергә, гонаһтарын ярлыҡауын һорарға, ниҙер хаҡында ялбарырға бара. Һәр ҡәрҙәшебеҙҙең ошо изге мөрәжәғәттәре ҡабул булһын, иншаллаһ.
Хаж ҡылыуҙың төп маҡсатын аңла­мау сәбәпле, ҡайһы берәүҙәр ҡәҙерле минуттарын Аллаһҡа табынып үткәреү урынына юҡ-бар менән була, урам, магазин буйлап йөрөүгә күп ваҡытын бүлә, шауларға ла тартынмай. Изге ерҙә тәр­типкә ҙур иғтибар талап ителә.
Хажға тәү тапҡыр барырға йыйынған мосолман ҡәрҙәштәр төрлө дини ғилем сығанаҡтарын (улар хәҙер ифрат күп) табып өйрәнһен, кәрәкле доғаларҙы ят­ла­һын ине. Үҙең менән ниҙәр алып ба­рыу зарурлығы хаҡында ойоштороу­сы­лар әйтер. Ләкин уларҙың хаж тәрти­бен өй­рә­теренә өмөтләнмәгеҙ, ба­ры­һын да үҙегеҙ белеп барһағыҙ, сәфәрегеҙ бәрә­кәтле булыр.




(Аҙағы бар).