Беҙ киттек, киттек, киттек...
Аяҡта — ҡышҡы итек.
Сығыу менән урманға
Беҙ юлыҡтыҡ буранға.

— Эй, буран, буран, буран,
Һин ниңә уҫал улай?
Һин туҙҙырған аҡ ҡарҙар
Ҡайҙарға ғына тулмай!