“Сабыйыңды ҡалдыр, тинеләр”22.11.2016
“Сабыйыңды ҡалдыр, тинеләр” Ғәҙәттә, кемделер ҡотлағанда беҙ уға күңел тыныслығы теләйбеҙ. Нимәне аңлата һуң был һүҙ? Әҙәм балаһының күңел һиллегенә эйә булыуы, үҙен бәхетле тойоуы тормошто нисек ҡабул итеүенән тора түгелме икән?
Миҫал эҙләп алыҫ йөрөйһө түгел. Әйләнә-тирәбеҙгә күҙ һалғанда ғына ла, үҙен бар яҡлап уңышлы тип иҫәпләгән бәғзе берәүҙәрҙең байлыҡ-муллыҡта йөҙөп тә, гел генә әсе лимон ҡапҡандай һытыҡ йөҙлө булыуын, ә икенселәрҙең ауыр саҡтарҙа ла сабыр итеп, барыһына шөкөр ҡылып йәшәүен күрергә мөмкин. Күңелдәгеһен тышҡа сығармай ундайҙар, ошо сифаттары өсөн уларҙы башҡалар ҙа ихтирам итә.
Архангел ауылында йәшәгән Әлмира менән Наил Нурмөхә­мәтовтарҙың хәҙер 22 йыл инде тыумыштан сирле улдары Фиданды һөйөү һәм наҙға солғап тәрбиәләүе һоҡландыра. Бәғзе кәкүк әсәйҙәр һау-сәләмәт балаларын ҡарамайынса яҙмыш ҡосағына ырғытҡанда, сирле балаһын аяҡҡа баҫтырыу өсөн көнө-төнө дауахана юлын тапаған ата-әсәгә үҙҙәре иҫән саҡта һәйкәл ҡуйырлыҡ. Хоҙай бындай һынауҙарҙы бер кемгә лә күрһәтмәһен.
Ғаилә бәхете түңәрәк булһын өсөн ир менән ҡатынға нимә кәрәк? Әлбиттә, бала! Өйләнешкәс, оҙаҡ көттөрмәй, улар ҙа тәү­ге балаһын – улдары Фиданды ҡулына ала. Башта сабыйҙа бер ниндәй ҙә тайпылыш һиҙелмәй. Барлыҡ сабыйҙар кеүек йоҡлай ҙа, мыжый ҙа. Тора-бара кескәйҙең туҡтауһыҙ илауына аптырап ҡалалар. Балаға ике йәш булғас, уның ауыр сирле икә­ненә төшөнәләр. Алты йәштә Фиданды Өфө табиптары, йәш әсәне йәлләптер инде, балалар йортона тапшырырға кәңәш итә.
– Шул мәлдә донъя түңкәрелгәндәй тойолдо. Йөрәгемде ярып сыҡҡан баламдан баш тартырға тәҡдим итәләр! Уны ҡал­дырыу хаҡында һүҙ ҡуҙғатыуҙың да мөмкин түгеллеген бел­дерҙем. Тынысландырҙылар, әммә ауыр буласағы хаҡында ла аңлаттылар. Сабыйымды күкрәгемә ҡыҫып ҡайтып төштөм. Ни­мә күрһәк тә, бергә сабыр ғына үткәрербеҙ, тип үҙебеҙҙе тынысландырҙыҡ, – тип Әлмира әкрен генә хәтирәләр йомғағын тағата.
Йоҡоһоҙ төндәр, балаң өсөн көйөп-яныуҙар, уның хәлен еңеләйтә алмағаныңа өҙгөләнеүҙәр менән уҙған 22 йыл ғүмер. Наил менән Әлмира иңде иңгә терәп, был михнәттәрҙе бергә үткәрә. Улар улдары өсөн йәнен бирергә әҙер. Фидандың тормошон йәнлерәк итеү өсөн ваҡытын да йәлләмәйҙәр, күңелен байытыуға, рухын үҫтереүгә етди иғтибар бүләләр.
— Илап ултырып эш сыҡмай. Күңел төшөн­көлөгөнә бирелмәй, кешеләр менән аралашыу­ҙан, тормоштан йәм табабыҙ. Һәр кемгә үҙ балаһы ғәзиз. Беҙҙең өсөн унан да ҡәҙерлерәк, унан да яҡыныраҡ кеше юҡ донъяла. Икенсе улыбыҙ Венер ҙа уны иҫ киткес ярата, ағаһы өсөн өҙөлөп тора, – ти аталары Наил.
Әйткәндәй, Нурмөхәмәтовтар тырыш, уңған заттан. Район үҙәгендә ҙур йорт һалып сығалар, күпләп ҡош-ҡорт аҫрайҙар, мал тоталар, баҡса тултырып йәшелсә-емеш сәсәләр. Әлмира бөтмәҫ-төкәнмәҫ көндәлек мәшәҡәттәр араһында күҙҙең яуын алырлыҡ гөлдәр үҫтерергә лә, донъяһын матур итеп йыйыштырырға ла өлгөрә.
Йәшәү – көрәш. Уны гөл итеү ҙә, көл итеү ҙә һәр кемдең үҙенән тора шул. Яҙмышҡа баш эймәгән Нурмөхәмәтовтар был хәҡиҡәтте йәнә бер раҫлай.


Вернуться назад