Тарих, тел һәм әҙәбиәт институтының Миәкә районындағы бер аҙналыҡ фольклор-этнографик экспедицияһы халҡыбыҙҙың рухи йәдкәрен ҡәҙерләп һаҡлаған Илсеғол, Нарыҫтау, Ҡаран-Ҡунҡаҫ, Күл-Ҡунҡаҫ ауылдарындағы оло быуын кешеләре менән ихлас аралашыуҙарға ҡоролдо, һөҙөмтәлә бай тәьҫораттар тупланды. Шулай ҙа яҙып-йыйып бөтөлмәгән ҡыҙыҡлы мәғлүмәттәр бихисап. Ер-һыу атамалары, изге һәм тарихи урындар хаҡында халыҡ һөйләгәндәрҙе зиһендәргә һеңдереп, аҡ ҡағыҙға теркәйбеҙ. Ошо рухи ынйыларҙың ҡайһы берҙәре менән уртаҡлашмаҡсыбыҙ....Хоҙайҙың ҡушыуы менәндерме, туҡталған еребеҙ Илсеғол ауылы янындағы Сәхәбәләр мәсете ине. Изге урында хәл алып, ҡаланан алыҫта уй-ниәттәребеҙҙе барларға ла, халыҡтан мәғлүмәт тупларға ла, һыйыныр урын табырға ла мөмкинлек булды. Бына Илсеғолдан йыраҡ түгел күҙ күреме ерҙә урынлашҡан Нарыҫтау. Ил-ер халҡына бәйле Сәхәбәләр төйәге... Тау итәгенән ағып сыҡҡан таҙа, тәмле һыулы изге шишмә... Ара-тирә ишетелеп ҡалған эт өрөүе, һыйыр мөңрәүе менән бергә сиңерткә сырылдауын тыңлап илаһи ер моңон булдырған киске һиллектә Нарыҫтау итәгендә баҫып торам. Йәйге йылы дала еле иркәләй... Матур ерҙәр... Уйланып та, тойоп та бөтмәҫ уйҙар солғанышы...
Лира Яҡшыбаеваның “Халҡыбыҙ изгеләре” тигән китабында изге кешеләр ерләнгән ерҙәрҙән шишмәләр урғылып сығыуы һәм бындай сығанаҡтарҙың дауа көсө, шифаһы тураһында әйтелә. Нарыҫтауҙағы изге шишмә һәм сәхәбәләр ҡәберлеге тураһында бөгөн илебеҙҙә генә түгел, сит ерҙәрҙә лә билдәле. Халыҡ телендә тау янындағы шишмә төрлөсә – Зыяратлы ҡойо, Изге шишмә, Әүлиә шишмәһе, Сәхәбәләр шишмәһе исемдәре менән йөрөй. Һыуы йомшаҡ, көмөшкә бай, ҡыш та туңмай, тиҙәр, һәм, ышанаһығыҙмы, ысынлап та тәмле!
Шишмә урғылып сыҡҡан ерҙән юғарыраҡ 2010 йылда асылған Сәхәбәләр мәсете урынлашҡан. Шишмәгә килгән кешеләр изге йортҡа инеп доға уҡып сыға. Мәсет урынлашҡан ҡалҡыулыҡтан ары тағы ҡалҡыулыҡтар күренә. Ҡаршылағыһында – әүлиәләр ҡәберлеге, тау түбәһендәге ҡәбер ташына “Бында аталы-уллы Зәйет улы Зөбәйер, Зөбәйер улы Абдрахман ерләнгән” тип яҙылған (билдәле булыуынса, ҡәберлектә 2011 йылда Башҡортостан мосолмандарының башланғысы менән сәхәбәләр иҫтәлегенә стела ҡуйыла). Күҙ күреме ерҙәге икенсе тауҙа “Иҙеүкәй менән Мораҙым” тарихи эпосында телгә алынған халҡыбыҙҙың билдәле батыр шәхестәре Иҙеүкәй менән Мораҙым ерләнгәнлеге хаҡында һөйләнеләр. Сәхәбәләр ҡәберлеге хаҡында матбуғат баҫмаларында күп яҙылды. Элек уны Иҙеүкәй менән Мораҙым ҡәберлеге тип йөрөткән халыҡ. Аҙаҡтан тикшерә башлағас, аталы-уллы сәхәбәләр ҡәберлеге икәнлеге асыҡланған. Шулай ҙа бөгөн халыҡ хәтерендә был ҡалҡыулыҡ Иҙеүкәй менән Мораҙым батыр ҡәберлеге булараҡ та һаҡлана.
Тау башында тағы ла ҡәберлектәр бар. Элегерәк беренсе тауҙағы ҡәберлектә яуҙан ҡайтҡан аталы-уллы кешеләр ерләнгән тип, тауға килгән ауыл халҡы уны Иҙеүкәй менән Мораҙым ҡәберлеге тип йөрөткән. Бүтән мәғлүмәттәр буйынса, икенсе тауҙа Мораҙым менән уның килене ерләнгән, ә Мораҙым батырҙың үҙ ҡәбере Күгәрсен районында, тип һөйләйҙәр. Өсөнсө ҡәберлек тә бар, унда кем ятыуы билдәһеҙ. Бында Мораҙымдың кәләше Ынйыҡай ерләнмәнеме икән тигән фараз да йөрөй халыҡ араһында.
Үрҙә әйтелгәндәрҙең барыһы ла тарихи эҙләнеү һәм асыҡлауҙарҙы талап итә, әлбиттә, шулай ҙа ҡыҙыҡһынғандарға тарихсы Салауат Таймаҫовтың ислам дине таралыуы тураһындағы хеҙмәттәрен уҡырға мөмкин. Тау башындағы ҡәберлектәрҙең матур итеп тимер ҡойма менән уратып алыныуы ҡыуандыра. Сәхәбәләр ҡәберлегенә хәтер ташы ҡуйылған, тик икенсеһенең хәле аяныслы. Иҙеүкәй ҡәберлеге тиһәләр ҙә, әле булһа бында ҡәбер ташы юҡ. Халыҡ һөйләүе буйынса, ҡәберлектең икенсеһендә 80-се йылдар тирәһендә Өфөнән килгән ғалимдар ҡаҙыныу эштәре ойошторған, ҡәберҙәге һөйәктәр йыйып алынған. Элек ғәрәп телендә яҙылған таштары ла булған тиҙәр, тик улар бөгөн юҡ. Ҡасандыр тәртипһеҙ рәүештә асыҡ килеш ҡалдырылған ҡәбер тереләрҙең яуапһыҙлығы, тарихи ҡомартҡыларыбыҙға ҡарата иғтибарһыҙлыҡ тураһында һөйләй. Үлгәндәр йортонан аша атлаған кешеләрҙең йәндәре был донъяла тыныслыҡ йә донъялыҡта үҙ урынын таптымы икән? Нисек кенә булмаһын, был иҫтәлекле урындар ил-халыҡтың һанлауына һәм һаҡлауына мохтаж.
Ҡәберлектәр менән бергә Нарыҫтау итәгендәге изге урындар, шишмә менән бәйле оло быуындың үҙҙәренең һәм ҡартатай-ҡартинәйҙәренән ишетеп белгәндәре лә ҡыҙыҡһындырҙы. Туҡтаған һәр өйҙә изге шишмәнең көсө, уға бәйле хикмәтле хәлдәр тураһында тыңланыҡ. Изге шишмә һыуы тураһында электән үк билдәле булған. Халыҡ уның дауалау көсө тураһында борондан белгән. Бына шуға бәйле ауыл халҡынан ишеткән бер нисә риүәйәт.
Зыяратлы ҡойо тураһында Илсеғол ауылынан Әлфирә Ниғмәтуллина апай һөйләй: “Нарыҫтау ауылында тыуған Иркәбикә әбейҙең бәләкәй сағында башы ныҡ ауыртҡан. Әсәһе күрәҙәсегә алып барған. “Ҡыҙыңды шишмәгә алып бар, һыуын эскәс, йоҡлап китер. Ни булһа ла, күпме ваҡыт үтһә лә, баланы уятма, йоҡонан уянғас, ҡайтыр юлға сығығыҙ, тик артығыҙға әйләнеп ҡарамағыҙ”, – тигән күрәҙәсе. Барыһын да ул ҡушҡанса эшләгәндәр. Әсә кеше, ҡыҙы алдында йоҡоға талғас, ҡыбырламай ғына ултыра. Уянғас, арттарына әйләнеп ҡарамай ҡайтып китәләр. Шунан бирле башым ауыртҡаны булманы”, – тип һөйләй торғайны Иркәбикә әбей.
Уйҙарға бирелеп, һүҙен дауам итә Әлфирә апай: “Зыяратлы ҡойоға алыҫ ерҙәрҙән кешеләр килер булған, тип һөйләй торғайны ҡайным. Улар үҙҙәре бәләкәй саҡтарында колхоз баҫыуын сығып, сағыу кейемдәрҙә дөйәләр менән килгән кешеләрҙе ауыҙ асып ҡарап торған. Бөгөн Нарыҫтау янындағы шишмәне күрергә төрлө райондарҙан, сит өлкәләрҙән дә киләләр. Мосафирҙар Нарыҫтауҙағы ҡәберлектәргә зыярат ҡылып, шишмә һыуында ҡойоноп, Сәхәбәләр мәсетенә инеп хәйер һала”.
Телһеҙгә тел кереткән, тигән һүҙ ҙә йөрөй халыҡ араһында. Нарыҫтау ауылынан Миңһылыу апай һөйләй: “57-се йылдар тирәһе булалыр. Күлдән (Күл-Ҡунҡаҫ) ҡайтып киләбеҙ ҡыҙҙар менән. Ана, Нарыҫтау яғында убыр уты күренә, ти былар. Мин әйтәм, ҡурҡмағыҙ, убыр уты түгел ул, ҡаҙаҡ бабайҙары бер телһеҙ малайҙы алып килде. Ҡартатайымдар ҡорбан салып, шунда туҡталды, тинем. Мин ҡайтып йоҡларға ятҡас, ҡартатайым ҡорбан итен ҡосаҡлап килеп инде, теге ҡаҙаҡтар ауылға индереп киткән үҙен. “Бына, балам, – тине ҡартатайым, – ышанһағыҙ ышанығыҙ, мин үлермен дә китермен. 14 йәшлек баланы алып килгәйнеләр, төн буйы өшкөрҙөк, ҡорбанын салдыҡ, баланы тиреһенә төрҙөк... Иртән тороп малай: “Атай, ҡайтаһығыҙмы, ат егәйекме?” – тип һорау бирҙе атаһына. Шулай тел керҙе балаға, – ти торғайны. Элек Изге шишмә ҡаплы булманы, сылтырап ҡына ағып сыға торғайны һыуы. Хәҙер тәртиптә тотабыҙ, бысрамаһын тип ҡаплап ҡуйҙылар. Ҡапламайынса ла булмай шул, төрлө яҡтан күпме халыҡ килә шишмәгә. Беҙ бәләкәй саҡта уның эйәһе балыҡ булып йөҙөп йөрөй, ә һыу өҫтөндә ҡояш уйнай торғайны. Элек ошондай изге һыуҙарға ҡояш нуры төшөргә, һыу күктең ете ҡатынан көс алып ятырға тейеш, тип барған ололар...”
Менәүәрә апай һүҙгә ҡушыла: “Аяғымдың шайтан ашығынан өҫтә шешек сыҡҡайны. Зыяратлы ҡойоға барып, бисмилла итеп һыуын эскәндән һуң, шул аяғымдың табаны сәнсә башланы. Сир-зәхмәт шулай аяҡтан сыға. Килешә шишмә һыуы, теләгеңде теләп эсһәң, шифаһы була”.
Нарыҫтау ауылынан Фәүзиә ағинәй: “Зыяратлы ҡойоноң шифаһы бар тип бик йыраҡтан киләләр, балам. Үҙем дә ошо ауылға килен булып төшкәс, ирем менән тау башында көтөү көтәбеҙ. Тауҙан көтөүҙе йылғаға алып төшкән саҡта, мин һыуһап китеп Зыяратлы ҡойонан һыу эсергә булдым. Усым менән һыу алайым тиһәм, өйөрөлөп кенә өс балыҡ йөҙөп йөрөй. Һап-һары, йылтырап тора. Мин ҡайтып, ҡәйнәмә һөйләнем: “Ҡәйнәм, Зыяратлы ҡойо тип әйтәһегеҙ, уның балығы бар, балыҡ йөҙгән ерҙән һыу эсәбеҙ икән”. “Эй, балам, ярар, һиңә балыҡ булып күренгән, яратмаған кешеһенә баҡа, йылан да булып күренә. Унда әүлиә ҡәберҙәре лә бар”, – тине ҡәйнәм. Бик уҡымышлы кеше булды үҙе. Тауға менеп намаҙ уҡыһаң, түҙеп булмай, илата, ти торғайны”.
Ҡәберлектәр хаҡында һорағас, Миңһылыу апай бала сағын иҫкә төшөрә: “Ҡәберлектәрҙең элек боронғо яҙыуы ла булған. Әнәйем: “Таш бура эсенә төшөп, ипләп кенә ҡый үләндәрен дә йолҡоп алам, исемдәрен дә уҡый торғайным”, – тип һөйләгәйне. Хәҙер ул ҡәберлек бейек түгел, таштарын килгән бер кеше, файҙаһы тейә тип, алып ҡайтып бөткән. Сәхәбәләр мәсетенең икенсе яғында ла ҡәберлек булған. “Унда ниңә үлән үҫмәй?” – тип һорағас, ҡартатайым: “Бында бер батыр ҡылысы, көмөш эйәрле дөлдөлө менән күмелгән. Бына шул дөлдөлө баҫҡан ерҙә үлән үҫмәй”, – ти торғайны. Ҡартинәйем дә барып Ҡөрьән уҡыны. Ғөсөл ҡойоноп, Хоҙайҙан ризалыҡ һорап бара торғайнылар тауға, унда барып шаулап йөрөмәнеләр...”
Мәғлүмәт биреүселәр ситтән килгән кешеләрҙең, сәхәбәләр ҡәберлегенә менеп, ете тапҡыр уратып йөрөүҙәрен ризаһыҙлыҡ менән һөйләй. “...Ни тигән эштер был, кем уйлап сығарғандыр? Ниңә яңы йола сығарып хаталанырға икән? Ҡәберлеккә килгән халыҡтың ошондай ҡылығына, аңһыҙлығына аптырайһың, күңел әрней. Динебеҙ буйынса бары тик Мәккәләге Ҡәғбә ташын ете тапҡыр урап, теләк әйтәләр. Ә изге ҡәберлектәргә зыярат ҡылынырға тейеш...”. Ысынлап та, Хоҙай илселәренең ҡәберлектәренә зыярат ҡылыу – сауаплы эш, шулай ҙа Аллаһы Тәғәләгә ышанысыбыҙ йөрәгебеҙҙә, иманыбыҙ күңелебеҙҙә, башҡарған эштәребеҙҙә һәм һаулығыбыҙ ҙа яҡты уйҙарыбыҙҙан, йән таҙалығынан булһын ине...
Тауҙағы икенсе ҡәберлек хаҡында Илсеғол ауылынан Әлфирә апай күршеһе Ғәйнетдин ағайҙың һөйләгәндәрен иҫенә төшөрә: “1980 йылдарҙа Куликов исемле колхоз рәйесенә, тау башындағы ҡәберлекте ҡаҙырға рөхсәт һорап, Өфөнән кешеләр килә. Уның нимәһен һорап тораһың, барып ҡаҙығыҙ, тигәс, ҡәберлекте ҡаҙалар. Аҙаҡтан һөйәктәрҙе алып, үҙҙәрен райүҙәккә сығарып ҡуйыуҙарын һорайҙар”. Ҡәберлектең ҡаҙылыуы хаҡында ошо уҡ ауылдан Факиһа апай менән Шамил ағай ҙа һөйләй. “Ҡәберлекте 50-се йылдарҙан уҡ ҡаҙый башлайҙар, 65 – 75-се йылдарға тиклем шулай дауам итә. Төрлө ерҙәрҙән, БДУ-нан да килеп өйрәнәләр”. Әммә Әлфирә апай ҙа, башҡа мәғлүмәт биреүселәр ҙа ҡәберлекте ҡаҙған кешеләрҙең, өйрәнгән ғалимдарҙың исем-фамилияларын аныҡ ҡына әйтә алманы.
Билдәле булыуынса, “Иҙеүкәй менән Мораҙым” тарихи эпосын ВЦИК-тың 1944 йылғы ҡарары менән нәшер итеү тыйыла. Халыҡ хәтерендә Иҙеүкәй менән Мораҙымға бәйле иҫтәлектәрҙең аҙ һаҡланыуы, тарихи ерлекле әҫәрҙәр булып та, бөгөнгәсә аныҡ ҡына дәлилдәр килтереп, ошо ваҡиғалар хаҡында тулы итеп һөйләй алмауыбыҙ һәм белмәүебеҙ үкенесле.
Урынлы борсолоуыбыҙҙы күреп Ҡаран-Ҡунҡаҫ ауылынан Ғирфан ағай ҙа һүҙгә ҡушылды. “Был тыйыуҙар, илдә барған буржуаз революцияға туранан-тура бәйле. Заманында беҙ хатта Аҡмулланы белмәнек, белгән хәлдә лә тейешле кимәлдә күтәрә алманыҡ. Шуға ил эсендә булған ҡаршылыҡлы хәлдәрҙә был тарихи эпостың ғына түгел, башҡа әҫәрҙәрҙең дә тыйылыуы ғәжәп түгел. Уйлай китһәң, шундай уҡ тарихи ваҡиға, мәҫәлән, Салауат батыр хаҡында һөйләүҙе тыйыуҙар булманымы ла француздар һуғышы тураһында күп һөйләнелдеме ни? Ә бит 1812 йылғы һуғыш ҙур ваҡиға, һәм унда күпме башҡорт ҡатнашҡан?! Һөйләү генә түгел, заманында Толстойҙың “Һуғыш һәм солох”, Хамматовтың “Төньяҡ амурҙары” романдарынан башҡа бер ҙур нәмә лә яҙмағанбыҙ. Ә бит тыуырға тейеш ине ундай әҫәрҙәр…” Иҙеүкәй менән Мораҙым тураһында ла күпте белергә, өйрәнергә тейеш инек... Тыуманы шул әҫәрҙәр. Халыҡ хәтерендә һаҡланған тарихи ваҡиғаларға бәйле ҡомартҡыларыбыҙ бөгөнгәсә, ХХ быуат аҙағына тиклем, телгә алыуҙан тыйылды.
Билдәле булыуынса, элек ихтирамлы кешеләрҙе, дан алған батырҙарҙы ҡалҡыулыҡтарға күмгәндәр. Боронғо ҡәбер таштарының булмауы Иҙеүкәй ҡәберлегенең аныҡ урынын билдәләүҙе ҡатмарландыра. Шулай ҙа халыҡ хәтерендә Иҙеүкәйҙең ошо ҡалҡыулыҡтарҙа ерләнеүе хаҡында ла, изгеләр – әүлиәләр ҡәберлеге булыуы тураһында ла хәтирәләр бар.
Нисек кенә булмаһын, боронғолар Нарыҫтау еренә доға ҡылып, тарихын белеп барғандыр. Беҙ ҙә бындай изге урындарға зыярат ҡылырға ҡаплаулы кейемдәрҙә, яҡты уйҙар, доғалар менән барһаҡ ине.