Таңда яңғыҙ түгелһең11.11.2016
“Ике йөҙлөләр иртәнге һәм төнгө намаҙҙарҙы уҡыуҙан ситләшергә тырышалыр, — тигән пәйғәмбәребеҙ Мөхәммәт ғәләйһис-сәләм. — Әгәр бының арҡылы нимә юғалтҡанын белһәләр, ғәмәл ҡылырға тубыҡланып килерҙәр ине”.
Эйе, күптәр был ваҡыттағы намаҙҙарҙы иң ауыры тип һанай. Ә йоҡонан ваҡытында уяныу өсөн физик һәм рухи әҙерлек, ихтыяр көсөнөң булыуы мөһим. Иң мөһиме – иртәнге ғибәҙәттең башҡалары араһында айырыуса ҙур әһәмиәткә эйәлеген оноторға ярамай.
“Намаҙҙы көндөҙҙән ҡараңғы төнгә ҡәҙәр (өйлә, икенде, аҡшам, йәстү) ҡыл, ә Ҡөрьәнде таңда, шаһиттар (фәрештәләр) янында уҡы”, – тиелгән изге китапта. Тимәк, иртәнсәк әҙәм балаһы яңғыҙы булмай, уның доғаларын тыңлаусы бар.
Ғөмүмән, таңда намаҙ уҡымау Аллаһ Тәғәләнең ярҙамынан мәхрүм ҡалыуға килтерә. Ошолай булмаһын өсөн йоҡлар алдынан бүлмәне елләтергә, йәстүҙән һуң ваҡытында ятырға кәрәк. Иртәнге намаҙҙың ни ҡәҙәр ҙур әһәмиәткә эйәлеген, уны ҡалдырырға ярамағанлығын аңға ныҡлы һеңдереү мөһим. “Тағы бер-ике минут ҡына ятам да...” тигән уйҙың алдатҡыс икәнлеген оноторға ярамай.
Иртәнсәк самолетҡа өлгөрөргә йә эш буйынса ҡайҙалыр барырға тура килһә, һис шикһеҙ, берәү ҙә ләззәтләнеп йоҡлап ятмаясаҡ, мотлаҡ уянасаҡ. Ошо күренеш менән сағыштырғанда ғына ла, мосолмандың иртәнге намаҙҙы ҡалдырыуын аҡлау мөмкин түгел: әгәр ул таңдан тормай икән, тимәк, әҙерлеге лә шул саҡлы. Үҙ-үҙеңде тәрбиәләргә, хаталарыңды төҙәтергә өйрәнергә кәрәк.
Һиңә һыйынам
Ғүмер биргән өсөн рәхмәт, Аллам,
Һөйөү биргән өсөн – өсләтә.
Сәләмәтлек бирҙең ҡыҙғанмайса
Фани донъялыҡта йәшәргә.
Башҡарған эш, ҡылған ғәмәлдәрем
Булһын ине гелән изгелек.
Бары өсөн дә мин, эй, Аллаһым,
Бурыслымын Һиңә иң элек.
Көн дә уҡыған изге доғаларым
Һиңә, Раббым, барып етһендәр.
Юлдарым да фани донъялыҡтан
Йәннәт-ожмахтарға илтһендәр.
Ҡылған гонаһтарым булһа әгәр,
Кисереүҙе көтөп ҡаламын.
Тағы һыйынамын Һиңә, Раббым,
Рәхмәт Һиңә, бөйөк Аллаһым!