“Бал бабай” тиҙәр уны21.10.2016
“Бал бабай”  тиҙәр уны Ике оло йылға – Кама менән Ағиҙел осрашҡан ерҙә урынлашҡан Краснокама районы биләмәләре тиҫтәләгән төр
шифалы үлән-сәскәле болондарға, йүкә ағаслы урмандарға бай. Шуға ла был яҡты юҡҡа ғына “баллы төбәк” тип нарыҡламағандар. Әйткәндәй, ҡортсолоҡ менән әүҙем шөғөлләнгәндәр һаны бында йылдан-йыл арта.



Бихисап умартасыларға ҡарата халҡыбыҙҙың “Атанан күргән – уҡ юнған” тигән тапҡыр һүҙҙәрен ҡулла­нырға була. Бал ҡорто тотоу, ғаиләһен һәм яҡындарын татлы, шифалы ризыҡ менән тәьмин итеү кәсебе быуындан быуынға күскән. Яңы Ҡабан ауылында йәшәгән Сабирйән Насиров — нәҡ шундай ҡортсолар вәкиле. Халҡы­быҙҙың борондан килгән һөнәренә заманында уны атаһы Шәрифйән бабай өйрәткән. Әйткәндәй, ул быны күп атайҙарға хас оҫталыҡ менән, ысын остаздарса эшләгән: ҡул ара­һына инә башла­ғандан бирле улын умарталыҡта төрлө эшкә йәлеп иткән, үҫмер үҙе башҡара алғандарына бөтөнләй ҡағылмаған. Бер үк ваҡытта малай ҡортсолоҡ серҙәрен аңына һала барған.
Рамдар әҙерләүҙән башлап бал ҡорттарын тәрбиәләүгә тиклем мәшә­ҡәттәрҙе күреп-белеп кенә түгел, үҙе башҡарып буй еткергән Сабирйән Шәрифйән улына атаһынан күскән шөғөлдө үҙаллы башҡарыу бер ҙә ауыр булмай. Ике умарта ҡарауҙан башланған шөғөл хәҙер инде дүрт тиҫтә йылдан ашыу күңеленә яҡын, матди файҙа килтергән һөнәргә әүерелгән. Эшен дәртләнеп һәм ҙур теләк менән башҡара ул.
— Әгәр ныҡлап яратмаһаң, бал ҡорттарын тотмауың хәйерле, — ти Сабирйән ағай, – сөнки улар – ғәжәйеп йән эйәләре. Бер тамсы бал йыйыр өсөн генә лә һәр береһе йөҙәр тапҡыр ҡайҙалыр оса бит. Был нескәбилдәр кеүек тырыш та, башлы ла башҡа бөжәк Ер йөҙөндә юҡтыр ҙа инде...
Нәҡ ошо һүҙҙәре һәм яратҡан шөғөлөнә яҡты күңеле менән ҡара­ғаны өсөн дә ауылдаштары уны оло хөрмәт менән “Бал бабай” тип кенә йөрөтә. Ә ағайыбыҙ был маҡтаулы ҡушаматы менән ғорурланыуын күрһәтмәй генә туғандарын, күрше-күләнен, дуҫ-ишен татлы ризыҡ менән йомарт һыйлай.
— Беҙҙең яҡтар ҡорт үрсетеү өсөн бик ҡулайлы. Балдың файҙаһын белмәгән бер кем дә юҡ. Минеңсә, һәр ғаилә үҙе өсөн бер-ике баш булһа ла умарта тотһон ине, — ти әүҙем ир-уҙаман. — Әллә ни ауыр эш түгел бит, ныҡлы теләге булған һәр кем уға өйрәнә ала. Ата-бабаларыбыҙҙың быуаттар аша килеп еткән файҙалы һәм төшөмлө кәсебе юғалмаһын.





Вернуться назад