– Олатай, ни өсөн беҙ Аллаһ Тәғәләне күрмәйбеҙ? – тип һораған Сәлих олатаһынан.
– Күҙҙәребеҙ шул рәүешле яһалған.
– Нисек инде улай, олатай?
– Һин, мәҫәлән, фотоаппарат менән барлыҡ нәмәне төшөрә алаһыңмы?
– Эйе.
– Ә йөрәгеңде, үпкәләреңде?
– Юҡ, уларҙы рентген аппараты менән генә төшөрөп була.
– Күрәһеңме, был ҡорамал­дар­ҙың икеһе лә төшөрөр өсөн эш­лән­гән, әммә тәғәйенләнештәре башҡа. Ни өсөн тигәндә, уларҙың конструкциялары төрлө. Беҙҙең күҙҙәр ҙә шулай – Аллаһты күрмәҫлек итеп яһалған.
– Ә Ул беҙҙе күрәме?
– Әлбиттә. Аллаһ беҙҙе ҡараңғы, утһыҙ бүлмәлә лә, ҡара кейемдә булһаҡ та күрә.

Ҡушҡандарын төрлөсә еткерә

Әхмәт атаһына баҡсалағы бе­сәнде сабырға ярҙам итеп йөрөй.
– Улым, миңә һыу ғына алып кил әле, – тип үтенесен белдерә атаһы.
Әхмәт йәһәт кенә өйгә ҡайтып әйләнә. Атаһы һыу эскән мәлдә аҙан тауышы яңғырай.
– Һинән нимә һорағандар – шуны эшләнең. Рәхмәт, улым! – тигән атай кеше. – Ә хәҙер инде тыңла – Раббыбыҙ беҙҙән тағы ниҙер һорай. Үтенесте икәүләп үтәргә тейешбеҙ.
– Аллаһ беҙҙең ниҙер эшлә­үе­беҙҙе теләйме?
– Эйе, улым.
– Ә мин бер ни ҙә тойманымсы...
– Аҙанды ишетәһең бит.
– Эйе, тик...
– Аллаһ беҙгә ҡушҡандарын шу­лай төрлө юлдар менән еткерә. Мәҫә­лән, аҙан “Намаҙ уҡығыҙ!” тигәнде аңлата. Шуға ла ғибәҙәт мәле еткән һайын Аллаһтың ошо бойороғон ишетәбеҙ.



(Төрөк яҙыусыһы
Асым Уйсалдың
“Ғөсөл, тәһәрәт һәм намаҙға өйрәнәм” тигән китабынан).