Ер, йәнә күк, йәнә ҡатын кеше.
Өс сер мине уйға, шомға һалды —
Ер, йәнә күк, йәнә ҡатын кеше.
Ерҙең сере бөтә. Күк һайыға.
Төбө күренер бына асылыр ҙа.
Ҡатын кеше генә
Асылмаҫ сер,
Тылсым булып ҡалыр асылында.
Аҡыл эйәһе Мостай Кәримдең оло мәғәнә һалынған ошо шиғыр юлдарын һөйөклө һәм һөйкөмлө ҡатын-ҡыҙҙарыбыҙҙың күркәм байрамы алдынан доға итеп ятларлыҡ. Гүзәл заттарҙың сер тулы төпһөҙ күҙҙәренән түгелгән саф нурҙар арбай беҙҙең йәнебеҙҙе, уларҙан бөркөлгән ихласлыҡ наҙлай күңелебеҙҙе, һандуғас моңолай тауыштары иркәләй йөрәгебеҙҙе... Бер ниндәй даһи тылсымсы эйә түгел бындай мөғжизәгә! Донъябыҙға – йән, тормошобоҙға йәм биргән ҡәҙерле ҡатын-ҡыҙҙарыбыҙ! Һеҙҙең күркәм байрамығыҙ юҡҡа ғына яҙ башына тура килмәгән: беҙҙең өсөн үҙегеҙ яҙ һәм байрам Һеҙ! Йөрәгегеҙҙә һәр саҡ яҙ ҡояшы балҡыһын, күңелегеҙҙә байрам тантанаһы һүнмәһен!