”Башҡортостан” гәзитенең быйылғы 18 апрель һанында күренекле ғалим, педагог Мирас Иҙелбаевтың “Директорыбыҙҙың ышанысын аҡланылар” исемле мәҡәләһе менән “Интернатым – пар ҡанатым” тигән рубрика асылыуы минең өсөн ҙур шатлыҡ булды. Данлыҡлы белем усағының икенсе сығарылыш уҡыусыһы булараҡ, хәтирәләрҙе яҙып ебәреүҙе ҙур бурысым тип һанайым.
...1945 йылдың август аҙаҡтарында Арҡауыл ауылынан Әғзәм Ғилманов, Мәрфуға Әбүбәкирова һәм мин, Күҫәләрҙән Сайма Закирова, Фәүзиә Зиннурова, Бишәүҙәрҙән Фәрит Фәйзуллин, Хәтмулла Камалов, Әкрәм Закиров, Жәмил Булатов, арҡабыҙға тоҡсайҙар аҫып, Өфөгә барыу маҡсатында ауылдан 65 саҡрым алыҫлыҡта ятҡан “Кропачево” станцияһына табан йәйәүләп юлға сыҡтыҡ.
Тәүге көн 30 километр йыраҡлыҡтағы район үҙәге Малаяҙҙа ҡундыҡ, унан кискә табан станцияға барып еттек. Арабыҙҙа Өфөнө яҡшы белгән Мәғмүр бар, уның ағаһы Ибраһим ағай Гулин ВКП(б)-ның Башҡортостан Өлкә комитетында бүлек мөдире булып эшләгән.
Өфөгә поезд башына ултырып килеп еткәс, Мәғмүр беҙҙе ағаһы йәшәгән ергә – Сталин урамындағы 75-се фатирға – алып китте. Ул Хөкүмәт хеҙмәткәрҙәренең йорто булып сыҡты, алдында милиция будкаһы ла бар. Беҙҙе, ауылдан килгән балаларҙы, фатирға тотҡарлыҡһыҙ үткәреп ебәрҙеләр. Ун көн самаһы йәшәнек унда. Ауылдан килгән тиҫтәләгән үҫмерҙе ашатып-эсергән, йоҡлатҡан Ибраһим ағайҙың ниндәй мәрхәмәтле, кешелекле һәм кеселекле булғанын үҫкәс кенә аңланыҡ.
Августың һуңғы көндәренең береһендә Ибраһим ағай беҙ йәшәгән бүлмәгә инеп: “Балалар, иртәгә Зенцов урамындағы башҡорт мәктәбенә уҡырға бараһығыҙ, директоры менән һөйләштем, барығыҙҙы ла алырҙар”, – тип белдерҙе. Был һүҙҙәрҙе ишетеү менән башыбыҙ күккә тейгәндәй булды, ифрат шатландыҡ, ағайға рәхмәт әйттек. Икенсе көн иһә иртүк тороп, Зенцов урамын эҙләп табып, документтарҙы тапшырҙыҡ.
Беҙҙе 9-сы башҡорт мәктәп-интернатының IX класына алдылар. Йәшәү урыныбыҙ Киров урамындағы 37-се йортта, педагогия училищеһының ныҡ иҫкергән дөйөм ятағы бинаһында икән. Дүрт-биш бүлмәнән торғанында – малайҙар, икенсеһендә ҡыҙҙар урынлаштырылды. Һәр бүлмәлә мейес бар, әммә һыу юҡ, уны колонканан килтерәбеҙ. Ғөмүмән, үҙебеҙҙе үҙебеҙ хеҙмәтләндерә башланыҡ. Тәүге көндә үк Сиған яланына барып, матрас, мендәр тыштарына һалам тултырып алып ҡайттыҡ. Ашханала бешеренеү өсөн утын бысабыҙ, ярабыҙ. Бер нисә тапҡыр Ағиҙел йылғаһындағы баржаларҙан утын алып килдек. Яғыулыҡ әҙерләү өсөн машина менән урманға йөрөтөүҙәре лә хәтерҙә ҡалған. Ҡыҫҡаһы, һалҡындар башланғансы интернат утын менән тәьмин ителде.
Ыҡсым ғына кейем дә биргәс, ҡалала электән йәшәгән үҫмерҙәргә оҡшап киттек.
Тәүге дәрес. Кабинетҡа ифрат һөйкөмлө апай килеп инде.
– Класс етәксегеҙ Нәфисә Ярулла ҡыҙы Илһамова булам, башҡорт телен һәм әҙәбиәтен уҡытасаҡмын, – тип таныштырҙы ул үҙе менән.
Класыбыҙҙа 18 уҡыусы булһа, шуларҙың яртыһын Салауат районы балалары тәшкил итте. Хөрмәтле уҡытыусыларыбыҙға – Әминә Әхмәроваға, Фәрзәнә Ибраһимоваға, Шәриф Чураевҡа, Мөсәлиә Хәйруллинаға, Мәхмүзә Мөхәмәҙиеваға, Нәфисә Мөхтәроваға һәм башҡаларға – төплө белем, яҡшы тәрбиә биргәндәре өсөн ҙур рәхмәтлебеҙ.
Уҡыу йылы барышында мәктәпкә яҙыусылар, шағирҙар, артистар йыш килә торғайны. Баязит Бикбай, Сәйфи Ҡудаш, Ғәйнан Әмири, Сәғит Агиш һәм башҡа әҙиптәр әҫәрҙәрен уҡып, киләсәккә пландары хаҡында һөйләп, беҙҙе тырышып белем алырға, тәртипле булырға өндәне.
Мәктәптә төрлө түңәрәктәр эшләй башланы. Мәғәфүр Хисмәтуллиндың килгәне хәтерҙә ныҡлы уйылып ҡалған. Егермеләп уҡыусыны йыйып алып, йыр өйрәтә башланы ул. Күпмелер ваҡыттан һуң беҙҙе радионан сығыш яһарға тип Сталин һәм Ленин урамдары киҫешкән ерҙә урынлашҡан Үҙәк почтамттың өҫкө ҡатына алып килделәр. Ҙур булмаған бүлмәлә диктор ултыра. Тауышһыҙ ғына уның эргәһенә теҙелдек. “Аҡ ҡайын” (З. Йәрмәки һүҙҙәре, М. Вәлиев көйө), “Шайморатов генерал” (Ҡ. Даян һүҙҙәре, З. Исмәғилев көйө) йырҙарын башҡарҙыҡ. Сығышыбыҙҙы барлыҡ Башҡортостан халҡы тыңланы, быға шатлығыбыҙҙың сиге булманы.
Урыҫ теле уҡытыусыһы Әхмәров ағайҙың “Йәш гвардия” әҫәренән 25 – 30 минутлыҡ сценарий яҙып, беҙҙең класс уҡыусылары менән сәхнәләштергәне хәтерҙә ҡалған. Олег Кошевойҙы – Әкрәм Закиров, Ульяна Громованы Сайма Закирова уйнаны, мин Иван Земнухов ролен башҡарҙым. Пьесаны класыбыҙ менән бөтә мәктәпкә ҡуйыуыбыҙ ғүмерлеккә хәтерҙә ҡалған.
Беҙҙең сығарылыш кисәһенә мәғариф министры Сәғит Әлибаев та килде. Мәктәпте тамамлағас, К. Тимирязев исемендәге педагогия институтының география факультетына уҡырға индем. Уны 1951 йылда тамамлағас, йүнәлтмә буйынса Көйөргәҙе районына эшкә ебәрелдем. Биш йылдан ауылдашым, интернатташым Сайма Закирова менән ғаилә ҡорҙоҡ. Мине Мәғариф министрлығының бойороғо менән үҙебеҙҙең Салауат районына эшкә ҡайтарҙылар.
Бөтә ғүмеремде йәш быуынға белем һәм тәрбиә биреүгә арнаным. Хеҙмәт стажым – 48 йыл. Бер нисә уҡыусымдың, БДУ-ның география факультетын тамамлап, төрлө тарафта эшләп йөрөүе минең өсөн айырыуса һөйөнөслө.
Эшемде баһаланылар: КПСС, ВЛКСМ Өлкә комитеттары, район Советы, мәғариф идаралығы һәм башҡа ойошмаларҙың Почет грамоталары, “Бөйөк Ватан һуғышы йылдарындағы фиҙакәр хеҙмәте өсөн”, “Хеҙмәт ветераны”, “Мөхәббәт һәм тоғролоҡ өсөн” миҙалдары менән бүләкләндем.
Ҡатыным Сайма Харис ҡыҙының да шундай уҡ миҙалдары бар, бынан тыш, халыҡ мәғарифы отличнигы ла ул. 87 йәшкә еттек, Аллаһ бойорһа, быйыл 26 июлдә бергә йәшәгәнебеҙгә 60 йыл була. Дүрт бала үҫтерҙек, барыһы ла – юғары белемле. Йәшәү мәғәнәһен уларҙа, ейән-ейәнсәрҙәребеҙҙә, бүләсәребеҙҙә күрәбеҙ.
Рәшит ФӘЙЗУЛЛИН,
педагогик хеҙмәт ветераны,
гимназия-интернаттың 1947 йылғы сығарылыш уҡыусыһы.