Башҡортостандан сығып, Себер тарафтарында эшләп йөрөгән, шунда төпләнеп, гөрләтеп йәшәгән яҡташтарыбыҙ байтаҡ. Зөлфиә менән Алик Иҫәновтар районыбыҙҙың Биксән ауылынан. Күпләп ҡаҙ аҫрайҙар, ҡуяндары ла байтаҡ. Күркә, тауыҡ, хатта ҡыр өйрәктәре лә тоталар. Бынан тыш зааненка тоҡомло кәзәләре бар. Хас ауылдағыса инде!

Хужабикә Зөлфиә Әмир ҡыҙы һүҙен үҙенең ире, йорт хужаһы Алик Нурғәле улын маҡтауҙан башланы. Йәштән яратышып өйләнешкән улар.
– Иремдән уңдым, – тине ул. – Һис кенә лә эшһеҙ ултырмай, белмәгән һөнәре юҡ. Шулай булмаһа, сит яҡ тарафтарға күсеп килеп, буш ергә бер йыл эсендә ике ҡатлы йорт һалып инә алмаҫ инек. Иртүк сәғәт биштә тороп малдарҙы ҡарай. Әле яңыраҡ ветеринарҙың прививканы дөрөҫ яһамауы арҡаһында бер бәрәсебеҙ зыянланы. Ирем төндәрен йоҡламай, ҡарап, тәрбиәләп аяҡҡа баҫтырҙы.
Ошо көндәрҙә Иҫәновтарҙың ҡыҙы Лиана ла ялға ҡайтҡан икән. Ул милләтебеҙ, телебеҙ өсөн яныуын йәшермәне. Архивтарҙа ҡаҙынып, үҙҙәренең нәҫеленә ҡағылышлы бик күп мәғлү­мәт йыйған, туғыҙ быуынына тиклем шәжәрәһен табып өйрәнгән. “Беҙҙең быуын Әхмәтзәки Вәлиди нәҫеленең тамырына барып тоташа”, – ти ул. Лианала Юрматы ҡатын-ҡыҙҙарына ғына хас булған баҫалҡылыҡ, ғорурлыҡ сағыла. Әсәһенең ябайлығы, наҙлылығы, атаһынан килгән егәрлелек сифаттарын да күрергә була. Шулай булмаһа, “Мисс офис Башкортостана” конкурсында еңеү яуламаҫ ине. Беҙ мал-тыуар, ҡош-ҡорт ҡарап йөрөгәндә йорт хужаһы Алик Нурғәле улы ла ҡайтып төштө. Машинаһынан төшөп, ихата ҡапҡаһын асып инеү менән, барлыҡ мал-кәзәһенән алып тауығына тиклем уның янына йүгерҙе, нисек, иҫән-һау ҡайттыңмы, йәнәһе! Мал йәнле булғас, малы ла, ҡош-ҡорто ла һағынып көткән, күрәһең.
Зөлфиә аш-һыуға оҫта, күрше-күлән менән дә йылы мөнәсәбәттә. Күрше тигәндән, мал-тыуар алдынан күршебеҙ Надежда менән кәңәшләштек, сөнки ул да мал тота. Бер-беребеҙгә ярҙам итешеп йәшәйбеҙ, ти Алик Нурғәле улы.
Быйыл яҙ, баҡсаларынан уңайлы ғына урынды һайлап, тупрағын ашлап, картуф ултыртып ҡарағандар. Матур итеп тәрбиәләп, ваҡытында утап, күмеп, һыуын да һипкәс, картуфтары хәтәр ныҡ уңған! “Киләһе йыл тағы ла ултыртасаҡбыҙ”, – ти Иҫәновтар.
Тағы шуныһы: Алыҫ Себерҙең ҡырыҫ тәбиғәт шарттарында кәрлә ҡайындар менән шыршы­ларҙан башҡа ағас юҡ. Аптырап тормай Алик, тыуған яҡтарынан бер нисә төп имән, балан үҫентеләрен килтерә лә үҙҙәренең йорто янына ултырта. Үҫеп китерме, йәнәһе! Үҫеп нығыныу ғына түгел, имәненән мунсаһына миндек әҙерләй, баланынан тәмле итеп бәлештәр бешерә Иҫәновтар.
Тәүҙәрәк ҡош-ҡортто, ваҡ малды үҙҙәре өсөн генә үрсетә башлаһалар ҙа, һуңғараҡ мул ғына табыш та ала башлайҙар. Шифалы кәзә һөтөн дә өйҙәренән үк килеп һатып алалар. Бынан тыш, Алик Нурғәле улы киләһе йыл башынан ике страус алып аҫрай башлаясағын әйтте. Дөйәғоштар өсөн хужа урынды ла алдан хәстәрләп ҡуйған. Тыуған яҡтарынан ситтә йәшәһәләр ҙә, ауылдағыса гөрләтеп донъя көтә Иҫәновтар. Хеҙмәтегеҙҙән йәм табып, башҡаларға өлгө булып йәшәгеҙ, тигән теләктә ҡалайыҡ.