Әҙәм балаһы тормошонда иң саф, матур хыялдар – бала, үҫмер осорҙарыныҡы. Ошо уй-теләктәргә ҡарата иғтибарлы булыу зарур: уларға һаҡһыҙ ҡағылһаң, йәш кешенең йәшәү дәртен, өмөт-ышанысын һүндереү ихтималлығы бар.


...Алтынсы класс уҡыусыларына киләсәктә кем булырға теләүҙәре хаҡында инша яҙырға ҡушылған. Балаларҙың береһе төнгә хәтлем ултырып, күңелендәге хыялын түкмәй-сәсмәй ҡағыҙға төшөргән. Ҙур ер алып, шунда иркен йорт һа­лырға, шәхси хужалығын алып ба­рырға, өҫтәүенә ошонда уҡ ха­лыҡҡа ял итеү урыны булдырырға хыял­ланған ул. Был эште нисек ойош­то­расағы, архитектура үҙенсә­лектәре, тупраҡтың уңдырышлы­лы­ғын арттырыу саралары, ат һа­ра­йын нисек төҙөү һ.б. хаҡында ихлас күңелдән ентекле бәйән иткән.
Иртәгәһенә малай иншаһын уҡытыусыға тапшырған. Өс көндән иһә дәфтәре үҙенә әйләнеп килгән. Асып ҡараһа, ҙур “икеле”... Өҫтә­үенә уҡытыусы малайҙы бөтөн класс алдында әрләй башлаған: “Ер алам, иркен йорт төҙөйөм, имеш. Беләһеңме, бының өсөн күпме аҡса кәрәк! Уны ҡайҙан алырға уйлайһың? Ишле ғаиләнән­һең дәһә. Ҡыҫҡаһы, ундай хыялды онот. “Икеле”ңде төҙәтәм тиһәм, икенсе инша яҙып алып кил. Теләгең мөмкинлектәреңә тап килерлек булһын”.
Малай өйөнә бөтөнләй кәйефһеҙ ҡайтып ингән. Хәлен һөйләп биргәс, атаһы: “Бер ниндәй ҙә кәңәш бирә алмайым, улым, – тигән. – Тик шуны бел: ҡарарың ныҡлы, ниәтең изге икән, Аллаһ бәрәкәтен бирер”.
Һөҙөмтәлә оҙаҡ уйланғандан һуң малай уҡытыусыға әлеге иншаһын кире тотоп барған: “Икеле”геҙ ҡалһын, мин дә хыялымды үҙемдә ҡалдырам...”
...Йылдар үткән. Шәхси биләмә­һендәге матур тәбиғәттә ял итергә килгән кешеләргә ҡыуанып ҡарап ултырған хужа бер төркөм уҡыусы­ларҙы күреп, уларға табан юллан­ған. Шул саҡ бер баланың сағыу тауышы яңғыраған: “Киләсәктә минең дә ошондай ҙур биләмәм, аттарым буласаҡ! Бынауындай иркен өйҙә йәшәйәсәкмен! Биләмәмдә балалар өсөн лагерь ҙа асырмын!..” Яуап урынына ҡәнәғәтһеҙ уҫал тауыш ишетелгән: “Булмаҫтайҙы һөйләп торма! Көсөңдән килмәйәсәк!”
Балаларҙы экскурсияға алып килгән өлкән йәштәге апайҙы күргәс, биләмә хужаһының йөрәге “жыу” итеп ҡалған: үҙенең элекке уҡытыусыһы бит! Мәктәптә һаман эшләп йөрөй икән. Тиҫтә йылдар дауамында күпме уҡыусының хыялын юҡ иткәндер ул...
– Ысынлап теләйһең икән, уйла­ғандарың һис шикһеҙ тормошҡа ашасаҡ! – тип йәһәт кенә теге малайҙың янына килеп, яурынына ҡулын һалған биләмә хужаһы. – Хыялһыҙ кеше – ҡанатһыҙ. Теләк-ниәтең көслө, изге булһа, Аллаһ бәрәкәтен бирә ул...