Йылмайған ваҡытта иренегеҙгә сыңарсаҡ бармаҡ менән тейәһегеҙме? Улай икән, һеҙ — баһаһын белгән, йәмғиәттең уртаһында ҡайнарға яратҡан ҡатын-ҡыҙ. Бындай гүзәл зат һәр нәмәлә тәртип ярата.
Ә инде көлгәндә ауыҙын ҡулы менән ҡаплаған ҡатын-ҡыҙ үҙ көсөнә бигүк ышанмай, йомоҡ, баҫалҡы була. Уларға кәңәшебеҙ шул: йышыраҡ йылмаяйыҡ, тормоштоң биҙәге бит беҙ!
Көлгән саҡта башығыҙҙы артҡа ташлайһығыҙмы? Тимәк, кешегә тиҙ ышанаһығыҙ, балаларса ихлас һәм ябайһығыҙ, тойғолар хисендә йөҙөргә яратаһығыҙ, дуҫтарығыҙ, туғандарығыҙ өсөн өлтөрәп тораһығыҙ. Барыһы ла яҡшы, әммә шуныһы бар: хис менән генә эш итеп, хаталанып ҡуймағыҙ.
Йылмайғанда битенә йәки башына ҡағылып алған ҡатын-ҡыҙ хыял, хис диңгеҙендә йөҙөргә ярата. Был, әлбиттә, насар түгел, шулай ҙа ҡайһы саҡта буш хыялдарҙан баш тартып, тормошҡа ашырлығын ғына һайлаһағыҙ, үҙегеҙгә лә, яҡындарығыҙға ла еңелерәк булыр.
Ә бына көлгән ваҡытта танауын сирыштырған кешенең тормошҡа ҡарашы, мөнәсәбәте бик тиҙ үҙгәрә. Кәйефкә ҡарап ҡына йәшәргә ярамай, уны ыңғай яҡҡа үҙгәртә, еңә белергә кәрәк. Юғиһә ваҡыт үтеү менән мыжыҡҡа әйләнеп китеүегеҙ ихтимал.
Ауыҙығыҙҙы ныҡ йырып көләһегеҙ икән, тимәк, һеҙ — дәртле, шат күңелле ҡатын-ҡыҙ. Бер аҙ тыйнаҡлыҡ ҡамасауламаҫ: бик матур һөйләһәгеҙ ҙә, башҡаларҙы ла тыңлай белергә кәрәк бит!
Ишетелер-ишетелмәҫ, башты эйә биреп көлөү — намыҫлылыҡ, йомшаҡ күңеллелек билдәһе. Бындай кеше эшен генә түгел, хистәрен дә тәртиптә тотоусан. Ул — башҡаларҙан, бүтәндәр унан ҡәнәғәт була.
Көлгәндә эйәгегеҙҙе тотаһығыҙмы? Тимәк, нисә йәштә булһағыҙ ҙа, күңелегеҙ менән йәш, алсаҡ булып ҡаласаҡһығыҙ. Быға күптәр аптырар, хайран ҡалыр, үҙенә дәрт-дарман алыр.
Йылмайғанда күҙ ҡабағын ҡыҫҡан кеше үҙен бик яратыуы, баһаһын юғары тотоуы менән айырылып тора. Ундайҙар эшһөйәр, маҡсатлы, талапсан, ҡаты ҡуллы була.
Ә инде нисек булһа ла көлһәгеҙ, башҡаларҙың фекеренә иҫе китеп бармаған, үҙ белдеге менән йәшәгән кеше икәнлегегеҙҙе күрһәтерһегеҙ. Әлбиттә, бындай бойондороҡһоҙ холоҡ күптәргә оҡшамай: барыһына ла ярап булмай шул.
Донъяла күпме кеше булһа, шунса төрлө көлөү, холоҡ-фиғел бар. Әлбиттә, уртаҡ ғәҙәттәр ҙә күп. Әле шул һыҙаттар төрлөлөгө һәм яҡынлығы тураһында һүҙ йөрөттөк. Ғөмүмән, ихлас йылмайған, көлгән кеше үҙе үк тормошто биҙәй. Шуға ла ҡыуанып-шатланып, матурлыҡ таратып йәшәйек, дуҫтар! Йырҙа әйтелгәнсә, бер-беребеҙгә:
"Йылмай әле бер,
Тағы ла йылмай!"
— тигән теләктә, изге уйҙа булайыҡ.