(М. Булгаковтың “Эт йөрәге” әҫәренән сығып)

“Үҙгәреш”тәр, “билдәлелек” тиеп,
Донъябыҙҙы бөттөк болғатып...
Геройҙарын күрһә, бөгөн нимә
Әйтер ине икән Булгаков?!

Шмондирҙар, Шариковтар хәҙер
Алыпһатар булды, депутат...
Матур тормош өмөт итә-итә,
Беҙ баҙарға индек, юл бутап.

Урамдарға сығып өрәбеҙ беҙ —
Бүре йөрөп тора, эт өрә.
Алдыбыҙға һөйәк ташлайҙар ҙа,
Майлы вәғәҙә биреп көттөрә.

“Эт ҡоторһа, эйәһен, ти, тешләй”, —
Фәһем алмайҙармы ошонан!?
Кеше ҡоторһа бит эттән яман
Тешләй ала — шуға бошонам.

Илебеҙҙә барған сәйәсәттең
Айышына яйлап төшөнәм:
Һин, Булгаков, этте кеше итһәң,
Эт яһайҙар хәҙер кешенән.

Салауат ӘБҮЗӘР