Моңло артистарҙы, музыканттарҙы беҙ­гә һәр ваҡыт ауыл бирҙе. Баймаҡ районы­ның Темәс ауылында донъя­ға килгән Ре­дик. Бер ғаиләлә тыуып үҫкән ике ир сән­ғәт юлын һайлаған: Әхәт – бейеүсе-хореог­раф, Редик – гармунсы. Заман­даш­тарының әйте­үен­сә, Редиктың үҙенсә­лек­ле шәхес булыры шул ваҡытта уҡ шәйләнә. Ҙур ауыл­да берҙән-бер гармунсы булып дан ҡаҙан­ған ул. Йәш­тәрҙең киске уйындарында сиҙәм ҡарай­ған­сы бейегәндәре әле лә иҫендә Ре­дик­тың. Бына ҡайҙа ул дәрт, тор­мош­ҡа мө­хәб­бәт, йәшәү­ҙең ләззәтле миҙ­гелдәре!
Бала сағынан баянсы булам тип хыял­лана егет. Абруйлы музыканттар Әлфә­рит Солтанов, Бәхти Ғай­син ижадына ғашиҡ булып йәшәү 1959 йылда Өфө сән­ғәт учи­лище­һының халыҡ музыка ҡорал­дары бүлегенә алып килә уны. Студент сағында уҡ Редик гастролдәргә йөрөй, ҡайҙа барһа ла хөрмәт итәләр. Үҙенең беренсе концертын бөгөнгөләй хәтерләй. 1961 йылдың 5 авгусында Мәскәүҙә үткән Башҡорт­остан сәнғәте көндәрендә ҡат­на­шырға насип була уға. Шунан алып ғүмер юлы­ның 53 йылын яҡын дуҫы, кәңәшсеһе – баяны – менән үтә. Училищены та­мамлағанда композитор Николай Чайкиндың “Оркестр оҙа­ты­уын­да ба­ян өсөн концерт”ын баш­ҡа­ра. Уның имтихан емешен мах­сус таҫмаға яҙҙырып алалар. Егет, уҡы­уын дауам итергә теләп, Мәскәүгә, кон­серва­торияға бара. Тормошта тәҡ­дир тигән тө­шөнсә хөкөмдар бит – баш ҡалала ғә­жә­йеп шәхес Фәйзи Ғәскәров менән осраша.
– Ул ифрат көслө рухлы кеше ине. Һинең консерваторияң – ауыл сәхнә­һен­дә, тип ҡырт киҫте, мине кире Өфөгә алып ҡайтып китте уҙаман, – тип хәтер­ләй Редик. – Яҡшы көй бе­йей белмәгән­дәрҙе бейергә мәжбүр итер­гә тейеш, тип әйтә торғайны Фәйзи ағай.
Яҙмыштыр инде, Мәскәү урамында ике яҡташтың осрашыуы ғү­мерлек ижади дуҫ­лыҡҡа әйләнә. Был дәүер халыҡ бейеүҙәре ансамбле­нең сәскә атҡан йылдары тиһәк, һис арттырыу булмаҫ. Ер шарын иңләп, дан ҡаҙана коллектив. Бигерәк тә шәреҡ илдәрендә йылы ҡабул итәләр уларҙы.
Көньяҡ Америка, Азия, Африка, Аф­ған­стан, Иран, Пакистан, Урта Азия ха­лыҡ­та­рын башҡорт иленең мәҙәниәте менән таныштырып йөрөй Темәс егете.
– Экваторҙы нисә тапҡыр киҫеп осҡан­мын­дыр, үҙем дә хәтерләмә­йем. Само­лет­та эк­ва­тор аша үткәндә махсус суве­нир тапшыралар ине, шу­ларҙы һа­нап белмәһәк инде? – тип шаярта музыкант.
Редик Әх­мәт улы уйна­ған­да һәр йырсы үҙен ышаныс­лы тоя. Мәс­кәүҙә, Аф­ған­стан­да халҡы­быҙ­ҙың бөйөк йыр­сыһы Мәғәфүр Хис­мә­туллинға Заһир Исмәғи­лев­тең “Салауат арияһы”н баян мо­ңона ҡушылып йыр­лар­ға ярҙам итә. Ғө­мүмән, башҡарыу оҫ­та­лығы менән моңдоң сихри көсөн ха­лыҡҡа еткерә алды. Был ижад йырсы­ларҙың иғтибарын үҙенә тарт­ты. Флүрә Килдейәрова, Венер Мостафин, Райман Ишбаев, Харис Шәрипов­тар Бөтә Рәсәй конкурс-фестивал­дәренән лауреат булып ҡайтты. Редик Фәсхетдинов улар­ҙың аккомпаниаторы ине. Ул концерт­тың башынан аҙағынаса артистарҙы ла, тама­шасыларҙы ла дәртләндереп тора.
Башҡортостандың халыҡ, РСФСР-ҙың атҡаҙанған артисы Редик Әхмәт улы Фәс­хетдинов – бик бәхетле кеше. Хоҙай уға мәшһүр йырсыларыбыҙ Илфаҡ Смаков, Ра­дик Гәрәев, Рамаҙан Йәнбәковтар менән бергә эшләү, нурлы ижад ғүмере биргән. Миңләхмәт Ғәйнетдинов, Хәди­фән Сәрүә­ров, Хәлит Фәтихов, Әлфәрит Солтанов, Бәхти Ғайсин, Йәүҙәт Моратов һәм Риф Вәлиевтәр Редиктың фекер­ҙәш­тәре, дуҫ­тары булып ҡалған. Сәхнә ве­тера­ны улар­ҙың хеҙмәте һәм ижады ту­ра­һында бары йылы хистәр генә һаҡлай.
Сәхнә ул – бөйөк урын. Бөртөкләп та­рал­ған сәсең дә, кейгән кейемең дә, кә­йе­фең дә, башҡарыу оҫталығың да тейешле бе­йек­лектә булһын. Моң ул тәмле ризыҡ шикел­ле. Әллә яҡшы китап менән сағыш­ты­райыҡмы? Ул китаптың һәр би­те, һәр һөйләме тәрән мәғәнәле булырға те­йеш. Шул ваҡытта уңыш булыр. Редик Әхмәт улы үҙенә бик талапсан ҡарай. Ғә­ҙәтенә кергән. Концерттан бер сәғәт алда үҙен һәм йырсыны тамашасы ме­нән ос­рашыуға әҙер­ләй. Буласаҡ тамашаны энә­һенән-ебенә тиклем күҙ уңынан үткәрә.
– Рөстәм Яхин, Александр Ключарев, Салауат Низаметдинов, Рим Хәсәнов – яратҡан композиторҙарым. Ижади ғүме­ремдең 12 йылы беҙҙең ғәскәрҙәр хеҙмәт иткән Монголияла, Ҡытайҙа концерт бригадалары менән сығыш яһап үтте. Сит ерҙәр­ҙә үҙебеҙҙең ил егеттәрен күреп, уларҙың хеҙмәтен бер аҙ булһа ла еңе­ләйтергә тырышып йөрөнөк. Бына ҡайҙа тыуған төйәк, ер-һыу, ғаилә һәм бала саҡ иҫкә төшә, күңел һыҙлай. Йәшәйештең мәғәнәһен бө­төнләй икенсе нәмәнән эҙ­ләйһең, бында йырыбыҙ, моңобоҙ, теле­беҙ, илебеҙ ҡәҙер­ле, – ти Редик ағай, үткәндәрҙе хәтер янсығынан барлап.
Редик Фәсхетдиновтан халыҡсан тел, еңелсә юмор, лиризм, йылылык бөркөлөп тора, бәлки, шул сифаттары меңдәрсә та­машасының күңелен яулайҙыр. Уның ҡа­батланмаҫ шәхес, бер нисә музыка ҡо­ра­лын­да уйнаусы, урғып торған моң шишмәһе булыуына иң ҡыуанған кеше – тормош сәскәһе, Башҡортостандың атҡа­ҙан­ған артисы Гөл­нур ханым. Үҙе лә сән­ғәт кешеһе. Редиктың бер алдына, бер артына төшөп, иҫәнлек-һау­лыҡ теләп, эшкә оҙа­тыуында ла күп йылдар һынал­ған мөхәббәт һәм ихтирам хисе тойола.
Үткәндәр менән генә йәшәп булмай. Редик Фәсхетдинов ҙур концерттарҙа, бәй­геләрҙә әле лә ҡатнаша. Күңеле йәш уның. Күптән түгел Өфө сәнғәт училище­һы үт­кәр­гән “Ниндәй йыр ул баянһыҙ” (“Какая пес­ня без баяна”) исемле республика акком­па­ниа­торҙар бәйгеһендә Владимир Суханов, Миңләхмәт Ғәйнетдинов менән төп бүләккә – “Алтын кубок”ка – лайыҡ булды. Вете­ран­дың бармаҡтары көслө, хистәре ташып тора, үҙе алға төбәлгән уй-хыялдар менән йәшәй.
– Көн дә иртән уянғас, уйланып ятам, – ти Редик ағай. – Ябай булмаған, ауыр­лыҡ­­тар, ҡатмарлыҡтар менән тулы ғүмер үтел­де. Тормош матур! Яңы быуын ­ны­ғып, ая­ғына баҫа. Быйыл ейәнсәрем Элина Мәскәүҙә П. Чайковский исемендә­ге кон­серваторияның виолончель бүле­ген тамам­лай. Халыҡ-ара бәйгелә Гран-при яулап өлгөрҙө. Рәхәтләнеп, донъяның йәмен, тәмен белеп йәшәйек әле.