Аҫылташтай йәмле исем
Ҡәҙерле нәнәйемдә.
Матурлыҡты, сафлыҡты,
Намыҫты ул белдерә.
Ауыр саҡта һынауҙарға
Баш эймәҫкә өйрәткән.
Аптыраған мәлдәрҙә
Дөрөҫ юлды күрһәткән.
Ҡәҙерлемдең яҙмышы
Һуғышҡа тура килгән.
Аслыҡ-яланғаслыҡты
Нәнәй түҙем кисергән.
“Ундай саҡтар булыр ул, –
Тип йыуатҡан әсәһе. –
Ҡыҙым, һин бит – Зөбәржәт,
Бирешмәҫкә тейешһең!”
Тормош һынауын үткән,
Бирешмәгән нәнәйем.
Уны шундай яратам,
Үтә лә ҡәҙерләйем.
Зөлфиә ДӘҮЛӘТГӘРӘЕВА,
Борай балалар ижады йорто тәрбиәләнеүсеһе.